Οι πολιτικές εξελίξεις και οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα

του Νίκου Α. Κωνσταντόπουλου, προέδρου του Συνασπισμού, επικεφαλής του Συνδυασμού «Συναπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Ψηφοδέλτιο», 26/2/2004

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα αναδειχθεί από τις κάλπες μια δύναμη ισχυρή και ικανή να αντιταχθεί στον νεοφιλελευθερισμό και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων εντός και εκτός Βουλής.

Α ) Πρόοδος και αλλαγή με την ίδια συντηρητική πολιτική;

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ενόψει των εκλογών κορυφώνουν την πόλωση και κατασκευάζουν πλαστά και παραπλανητικά διλήμματα: Πρόοδος ή Συντήρηση – Συνέχεια ή Αλλαγή.

Όμως τα προεκλογικά τους προγράμματα επιβεβαιώνουν αδιάσειστα ότι θα συνεχίσουν με επαχθέστερο τρόπο την ίδια συντηρητική πολιτική των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Σημίτη, που εφαρμόστηκε όλη την προηγούμενη δεκαπενταετία, διογκώνοντας προβλήματα και συσσωρεύοντας δυσαρέσκεια.

Δύο προεκλογικά προγράμματα που συμπίπτουν με ελάχιστες παραλλαγές στις βασικές τους κατευθύνσεις και επιβεβαιώνουν τη νεοφιλελεύθερη δικομματική σύγκλιση. Δύο προγράμματα που συμφωνούν ότι:

• Θα συνεχίσουν τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση των συλλογικών αγαθών.
• Θα διαιωνίσουν την άδικη φορολογική μεταχείριση των εργαζομένων, μειώνοντας τους φόρους μόνο για τις επιχειρήσεις.
• Θα προωθήσουν την ανασφάλιστη εργασία των νέων και θα συρρικνώσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
• Θα προχωρήσουν σε συντηρητική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων.
• Θα μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες και θα περιορίσουν το κοινωνικό κράτος.
• Θα εντείνουν τις ιδιωτικοποιήσεις στον κρίσιμο τομέα της υγείας, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Θα προωθήσουν τα μη κρατικά πανεπιστήμια, αυξάνοντας τις εκπαιδευτικές ανισότητες
• Θα συνεχίσουν την άδικη κατανομή βαρών, χωρίς αλλαγή εισοδηματικής πολιτικής και χωρίς αναδιανομή εισοδημάτων.

Τα προεκλογικά τους προγράμματα δείχνουν ότι όχι μόνο δεν θα βελτιωθεί, αλλά – αντίθετα – θα επιδεινωθεί η καθημερινότητα των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το νικητή των εκλογών.

Β) Η Δικομματική συντηρητική μεταρρύθμιση

Τη ΝΔ τη γνωρίσαμε. Κυβέρνησε τη χώρα την περίοδο 1990-93 και πήρε μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα. Θέλει κανείς να επαναληφθεί εκείνη η πολιτική; Η ίδια η ηγεσία της ΝΔ προσπαθεί να αποσιωπήσει εκείνη την περίοδο και να την κάνει να ξεχαστεί.

Και το ΠΑΣΟΚ το γνωρίσαμε. Κυβερνά και πάλι από το 1993. Συσσώρευσε προβλήματα και διόγκωσε τη λαϊκή δυσαρέσκεια με την πολιτική της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής που επιχειρούσε να τη συγκαλύψει με μια αριστερή ρητορική.

Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να χρησιμοποιήσει τα άλλοθι της προηγούμενης για την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων και συντηρητικών πολιτικών. Δεν επικαλείται ούτε τον δήθεν υποχρεωτικό μονόδρομο της ΟΝΕ, ούτε τις δυσκολίες της ιστορικής συγκυρίας και τους δυσμενείς διεθνείς συσχετισμούς. Υιοθετεί απροκάλυπτα τον επιθετικό νεοφιλελευθερισμό. Παρουσιάζει ως πρόοδο ακραίες συντηρητικές θέσεις. Τα γεγονότα το επιβεβαιώνουν.

• Προαναγγέλλει την αλλαγή του κομματικού τίτλου για να απαλλαγεί από τον «σοσιαλιστικό» προσδιορισμό του ΠΑΣΟΚ.
• Συμπορεύεται με τους κ. κ. Μάνο και Ανδιανόπουλο, τους πιο αυθεντικούς και συνεπείς εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Σηματοδοτεί έτσι ξεκάθαρα τους πολιτικούς του προσανατολισμούς που δεν συγκαλύπτονται από τα κεντροαριστερά άλλοθι.
• Προτείνει ανασφάλιστη εργασία των νέων, μη κρατικά πανεπιστήμια, ενοποίηση των Υπουργείων Παιδείας και Εργασίας και ανακινεί το ασφαλιστικό.
• Βαφτίζει δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες τις επικοινωνιακές ταχυδακτυλουργίες με τα στημένα συνέδρια και τις εκλογικές διαδικασίες με έναν υποψήφιο και ασαφές εκλεκτορικό σώμα.
• Μετά από ισχυρές πιέσεις αναγκάστηκε να δεχθεί τον δημόσιο διάλογο και την τηλεοπτική αντιπαράθεση και με τα κόμματα της Αριστεράς, την οποία αρνιόταν επίμονα όλο το προηγούμενο διάστημα.

Στις επικείμενες εκλογές ο ελληνικός λαός καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δύο κόμματα εξουσίας που κινούνται στις ίδιες βασικές ιδεολογικές και πολιτικές κατευθύνσεις με ελάχιστες παραλλαγές, στο ίδιο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο άσκησης της πολιτικής

Γ) Η αριστερή απάντηση στη νεοφιλελεύθερη εναλλαγή

Το κρίσιμο ερώτημα στις επικείμενες εκλογές δεν είναι αν θα επικρατήσει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, ο Παπανδρέου ή ο Καραμανλής. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα αναδειχθεί από τις κάλπες μια δύναμη ισχυρή και ικανή να αντιταχθεί στον νεοφιλελευθερισμό και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων εντός και εκτός Βουλής. Και αυτή η δύναμη είναι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Οι βασικοί άξονες του προγράμματός μας αντιτάσσονται σε όλες τις εκδοχές του νεοφιλελευθερισμού. Δεν μπορεί η ανθρωπότητα να βαδίσει στον 21ο αιώνα με συνταγές του 19ου.

• Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στο όραμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού που είναι το μέλλον για τις ανθρώπινες κοινωνίες.
• Για μας, οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη και το δημόσιο και συλλογικό συμφέρον πάνω από το ιδιωτικό.
• Υπερασπιζόμαστε και θέλουμε να διευρύνουμε το κοινωνικό κράτος, γιατί θεωρούμε την κατεδάφισή του όχι απλώς οπισθοδρόμηση, αλλά κατεδάφιση μιας βαθμίδας του ανθρώπινου πολιτισμού.
• Υπερασπιζόμαστε και θέλουμε την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας και θεωρούμε οπισθοδρόμηση την υπαγωγή τους στα ιδιωτικά συμφέροντα.
• Διεκδικούμε το δικαίωμα όλων των ανθρώπων για σταθερή δουλειά, αξιοπρεπή αμοιβή και ασφάλιση, για αλληλέγγυο μέλλον με ανθρώπινο πρόσωπο.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα αποτελεί πραγματική πρόοδο και αλλαγή και όχι όσα διακηρύσσουν οι μονομάχοι του νεοφιλελεύθερου δικομματισμού.

Δ) Στις 7 Μαρτίου, ψηφίζουμε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

• Γιατί με το πρόγραμμά του είναι η αποτελεσματικότερη απάντηση στις νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές και αντιλαϊκές πολιτικές.
• Γιατί είναι η σύγχρονη Αριστερά που αναζητά διαφορετικούς τρόπους άσκησης της πολιτικής, ριζοσπαστικές ιδέες και δράσεις.
• Γιατί είναι η Αριστερά που συμπορεύεται με τα κινήματα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, είναι παρούσα στα κοινωνικά φόρουμ στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο και πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις για την ειρήνη και τα δικαιώματα.
• Γιατί είναι η Αριστερά που προωθεί την ενότητα και αγωνίζεται για τη συγκρότηση της μεγάλης Αριστερής Παράταξης.