Οι πολιτικές εξελίξεις και οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα

του Φώτη Κουβέλη, υποψήφιου βουλευτή Β΄Αθήνας, Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Σήμερα, η πολιτική αντιμετώπιση του μετακινούμενου πολιτικού είναι μικρής αποδοκιμασίας και περιορισμένης κριτικής από τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά κυρίως από τους ίδιους τους πολίτες.

Οι μετακινήσεις πολιτικών από το κόμμα που επί χρόνια ανήκαν σε άλλο κόμμα δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Και στο παρελθόν υπήρχαν τέτοιες μετακινήσεις. Εκείνο που αποτελεί νέο πολιτικό φαινόμενο είναι η απουσία της έντασης στην πολιτική κριτική που ασκείται για τις μετακινήσεις αυτές, σε σύγκριση με τα όσα συνέβαιναν στο παρελθόν.

Η μετακίνηση ισοδυναμούσε με προδοσία, αποστασία, λιποταξία, εξαγορά, για να θυμηθούμε μερικούς από τους χαρακτηρισμούς που συνόδευαν τους πολιτικούς που αποφάσιζαν να αλλάξουν πολιτικό χώρο. Σήμερα, η πολιτική αντιμετώπιση του μετακινούμενου πολιτικού είναι μικρής αποδοκιμασίας και περιορισμένης κριτικής από τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά κυρίως από τους ίδιους τους πολίτες. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση πολιτικών-στελεχών της ΝΔ οι οποίοι στις προηγούμενες εκλογές μετακινήθηκαν και εντάχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα εξελέγησαν βουλευτές.

Ειδικότερα το φαινόμενο αυτό έχει λάβει έντονα ανησυχητικές διαστάσεις, δεδομένου ότι ετερόκλητοι ιδεολογικοί εκφραστές ρευμάτων και απόψεων συστεγάζονται ευκαιριακά και στελεχώνουν κυρίως το ψηφοδέλτιο επικρατείας, με στόχο την εκλογή τους ως βουλευτών, αρνούμενοι να υποστούν την βάσανο της επιλογής με ψήφο και της λαϊκής αποδοχής των επιλογών τους, από τον ελληνικό λαό.

Το ερώτημα, κατά συνέπεια, που εγείρεται αφορά τα αίτια αυτής της περιορισμένης κριτικής για τις μετακινήσεις των πολιτικών ή και την αποδοχή των μετακινήσεων, εκ μέρους των πολιτών, ως δικαιολογημένης και παραδεκτής πολιτικής πράξης.

Την απάντηση στο ερώτημα θεωρώ ότι πρέπει να την αναζητήσουμε στην αποϊδεολογικοποίηση της πολιτικής, στην – κατά συνέπεια – απόσταση των πολιτών από την πολιτική και στη συνεχώς καταγραφόμενη αδιαφορία τους για την οργανωμένη συλλογική πολιτική δράση. Πρόκειται για τον ευτελισμό της πολιτικής, και τούτο ανεξάρτητα από την κριτική που μπορεί να ασκηθεί σ’ αυτή την ισοπεδωτική όσο και επικίνδυνη πολιτική αντίληψη. Παρεμβαίνει αποφασιστικά για την αναζήτηση της απάντησης και την απομάκρυνση των πολιτών από τις πολιτικές ψυχώσεις του παρελθόντος και τις ψευδεπίγραφες γραμμές που δεν αφορούν στην ουσία των πολιτικών προβλημάτων, αλλά ανασύρονται για να συντηρήσουν την αντιπαράθεση στο πολιτικό επιφαινόμενο και όχι στις αντιθέσεις που παράγονται στις νέες συνθήκες, με παρούσα τη νεοφιλελεύθερη συντηρητική πολιτική σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Οι επισημάνσεις αυτές δεν αφορούν μόνον τους μετακινούμενους πολιτικούς από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ και αντιστρόφως. Αφορούν και τους μετακινούμενους από την Αριστερά προς το ΠΑΣΟΚ και εκείνους που αντιλαμβάνονται την πολιτική ως ζήτημα τεχνικής της εξουσίας. Αφορούν όλους εκείνους που προσχωρούν στην αντίληψη μιας πολιτικής διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, υποταγμένης στην παραδοχή ότι τα πολιτικά μεγέθη διαφοροποιούνται στη διαχείρησή τους και όχι στην ιδεολογική ανατροπή τους.

Θα ήταν αφελής όμως η προσέγγιση του ζητήματος αν περιοριστεί στο πλαίσιο των προαναφερόμενων σκέψεων. Πρέπει να προστεθεί ως πρόδηλο στοιχείο ότι κάποιοι από τους «μετακινούμενους πολιτικούς» κινούνται και από εκλογική ιδιοτέλεια.

Οδεύουμε προς τις εκλογές της 7ης Μαρτίου και οφείλουμε, απευθυνόμενοι στους Έλληνες πολίτες και διεκδικώντας την ψήφο τους, να κάνουμε τον απολογισμό του κοινοβουλευτικού έργου του Συνασπισμού.

Στη βουλευτική περίοδο 2000-2004, οι βουλευτές του Συνασπισμού είχαν σημαντική και αξιόλογη δραστηριότητα στην άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Το έργο που παρήγαγαν, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που αναλογεί σε κοινοβουλευτική ομάδα έξι βουλευτών. Οι βουλευτές του ΣΥΝ βρίσκονται στην πρώτη σειρά των βουλευτών του κοινοβουλίου, με ερωτήσεις, επίκαιρες ερωτήσεις, αναφορές που κατέθεσαν και ανέπτυξαν στη Βουλή, για όλους τους τομείς της κοινωνικής και δημόσιας ζωής της χώρας. Ιδιαίτερη βαρύτητα δώσαμε στα ζητήματα της κοινωνικής πρόνοιας και υγείας, της παιδείας, της οικονομίας και της ανάπτυξης, της οικολογίας και του περιβάλλοντος, των εργασιακών σχέσεων και του συνδικαλιστικού κινήματος, της απασχόλησης και της ανεργίας, της αγροτικής πολιτικής, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους Δικαίου.

Δεν έλειψαν όμως και οι συστηματικές παρεμβάσεις μας για τα μεγάλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, για την εθνική άμυνα, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τις μεταφορές, για τα ζητήματα που συνδέονται με τη διαφάνεια στη διαχείρηση του δημόσιου χρήματος.

Αναπτύξαμε το σύνολο των επερωτήσεων που είχαμε δικαίωμα από τον κανονισμό της Βουλής, ελέγχοντας την κυβέρνηση για καίρια θέματα της ελληνικής κοινωνίας.

Καταθέσαμε πρόταση νόμου για την καθιέρωση της 35ωρης εργασίας την εβδομάδα χωρίς μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, όπως επίσης και πρόταση νόμου για τη στήριξη των ανέργων παρατεταμένης διάρκειας. Οι προτάσεις μας αυτές καταψηφίσθηκαν και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ.

Ο ΣΥΝ πρότεινε την καθιέρωση ενός ελάχιστου εγγυημένου μισθού και σύνταξης, και μάλιστα σε επίπεδο συνταγματικής ρύθμισης, όμως η πρότασή μας αυτή καταψηφίστηκε και πάλι και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ.

Την ίδια τύχη της απόρριψης είχαν και οι προτάσεις μας για τη διαμόρφωση θεσμών διαφάνειας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, για τον έλεγχο του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ΜΜΕ, για την προστασία της δημόσιας περιουσίας και τη μη εκχώρησή της σε ιδιώτες. Απορρίφθηκαν οι προτάσεις μας αυτές από την κυβερνητική πλειοψηφία.

Τα προαναφερόμενα είναι μέρος της κοινοβουλευτικής δράσης του Συνασπισμού και των παρεμβάσεών μας στο νομοθετικό έργο.

Μ’ αυτόν τον απολογισμό, με τους αγώνες μας μέσα και έξω από τη Βουλή, απευθυνόμαστε στους Έλληνες πολίτες και τους καλούμε να στηρίξουν τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και να αντισταθούν στον προωθούμενο πολιτικό διπολισμό που παράγει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Δικαιούμαστε να υποστηρίζουμε ότι ο Συνασπισμός είναι το μετερίζι των λαϊκών διεκδικήσεων, των διεκδικήσεων των εργαζομένων, των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας, των ανέργων, των οικονομικά υποβαθμισμένων πολιτών της χώρας μας.

Δικαιούμαστε να υποστηρίζουμε ότι ο ΣΥΝ είναι το κόμμα που συστηματικά, με γνώση και θέληση, αντιμάχεται τις κοινωνικές ανισότητες και τεκμηριωμένα καταθέτει αγωνιστικά τη δική του πρόταση για την ανάπτυξη της χώρας.

Απευθυνόμαστε στους πολίτες και τους καλούμε να ενισχύσουν τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, για να έχουν στο Κοινοβούλιο τη δική τους φωνή, γνήσια, ειλικρινή και μαχητική.

Η διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών βρίσκεται στα χέρια των πολιτών. Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας!