Το σπάταλο, αναποτελεσματικό και αδιαφανές Κράτος
του ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, 27/3/00
Την πορεία του Τόπου προς το μέλλον, ιδίως ενόψει των προκλήσεων αφενός του 21ου αιώνα, που ξεκινάει στον αστερισμό μιας προϊούσας παγκοσμιοποίησης και
αφετέρου της εξέλιξης του Ευρωπαϊκού γίγνεσθαι και της μετά ΟΝΕ εποχής, φαλκιδεύει ένα τεράστιο, σπάταλο, αναποτελεσματικό και αδιαφανές Κράτος, "αχίλλειος
πτέρνα" του οποίου είναι μια υδροκέφαλη και γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση.
Το κράτος αυτό παρουσιάζει, ως προς τις σχέσεις του με τους πολίτες, ένα δημοκρατικό έλλειμμα που δεν συνάδει προς τις αρχές και τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου
και αποτελεσματικού κράτους δικαίου.
Είναι καιρός να περάσουμε από αυτό το κράτος-δυνάστη στο κράτος-αρωγό, στο κράτος-συμπαραστάτη του πολίτη. Στο κράτος που συμπαρίσταται στον άνθρωπο ν'
αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητά του, ως άτομο και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, υπό καθεστώς δικαιοσύνης.
Αυτόν τον βασικό στόχο φιλοδοξεί να υπηρετήσει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για τη δημόσια διοίκηση, το οποίο στηρίζεται σε συγκεκριμένες διαπιστώσεις, ενώ
συμπυκνώνεται στην επιδίωξη θεμελιωδών προτεραιοτήτων. Αναφέρω, εντελώς ενδεικτικά, τις ακόλουθες, οι οποίες μάλιστα θα έχουν συνταγματικό έρεισμα, στο πλαίσιο
της τελικής φάσης αναθεώρησης του Συντάγματος.
Πάταξη της Πολυνομίας
Μετά τη Μεταπολίτευση, μέσα σε 25, μόλις, χρόνια, αγγίξαμε τους 3.000, περίπου, νόμους! Και αφήνω κατά μέρος τις εκατοντάδες χιλιάδων διαταγμάτων και υπουργικών
αποφάσεων. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα δημιουργήσει, ως Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, την Επιτροπή Διαρκούς Κωδικοποίησης της Νομοθεσίας, με αποστολή:
α) Τη νομοπαρασκευαστική προετοιμασία κάθε κρατικής πράξης.
β) Τη διαρκή κωδικοποίηση όλων αυτών των κρατικών πράξεων, ώστε αφενός να μην υπάρχουν αντιφατικές διατάξεις και αφετέρου να είναι προσιτές οι διατάξεις αυτές
στον καθένα.
Η καθιέρωση της Αξιοκρατίας στη Διοίκηση
Με σκοπό την κατοχύρωση της, ανύπαρκτης σήμερα, ιεραρχίας και ανεξαρτησίας στη δημόσια διοίκηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα θεσμοθετήσει, ως Ανεξάρτητη
Διοικητική Αρχή, το Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης, με αποστολή:
α) Τον έλεγχο της νομιμότητας και της διαφάνειας των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
β) Τον έλεγχο, σε δεύτερο βαθμό (ήτοι μετά τις αποφάσεις των αρμόδιων υπηρεσιακών συμβουλίων), των κάθε είδους υπηρεσιακών μεταβολών των δημοσίων υπαλλήλων.
Τήρηση των υποχρεώσεων του Κράτους
Το κράτος θα υποχρεωθεί να τηρεί, μέσα σε χρονικό διάστημα που δεν θα υπερβαίνει τους τρεις μήνες, τις κάθε είδους υποχρεώσεις του, ιδίως δε τις οικονομικές,
προς τον πολίτη. Για τον λόγο αυτόν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα εφοδιάσει τον Συνήγορο του Πολίτη με κρίσιμες αποφασιστικές αρμοδιότητες και, κυρίως, με
τις αρμοδιότητες:
α) Της επιβολής προστίμου σε βάρος του Δημοσίου και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.
β) Της παραπομπής στις αρμόδιες δικαστικές αρχές των περιπτώσεων εκείνων, οι οποίες συνιστούν παράβαση της αρχής της νομιμότητας της διοικητικής δράσης.
γ) Του καθορισμού του ύψους της αστικής ευθύνης του Δημοσίου και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, όταν παραβιάζεται η νομιμότητα. Αν ο πολίτης δεν
συμφωνεί με το ύψος αυτό, μπορεί να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο.
Εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων σε βάρος του Κράτους
Είναι γνωστό ότι σήμερα δεν εκτελούνται, σε πολλές περιπτώσεις, οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται σε βάρος του Δημοσίου και των νομικών προσώπων του
ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα θεσμοθετήσει εγγυήσεις, με βάση τις οποίες οι αποφάσεις αυτές θα εκτελούνται το αργότερο μέσα σε
τακτό χρονικό διάστημα τριών μηνών. Ειδικότερα, κατά τις εγγυήσεις αυτές:
α) Μετά την τελεσιδικία της απόφασης, ο αρμόδιος υπάλληλος θα είναι υποχρεωμένος να την εφαρμόσει εντός τριών μηνών το αργότερο. Αν δεν εφαρμόσει την απόφαση, ο
υπάλληλος φέρει και προσωπική ευθύνη, αστική και ποινική, χωρίς να είναι δυνατό ν' απαλλαγεί απ' αυτήν, ακόμη και αν υπάρχει εντολή υπουργού.
β) Ως μέσο εκτέλεσης των αποφάσεων αυτών θα θεσμοθετηθεί και η δυνατότητα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της ιδιωτικής περιουσίας (κινητής και ακίνητης) του
Δημοσίου και των νομικών προσώπων του δημόσιου τομέα.
|