Οι επικλήσεις των εννοιών και η πραγματική τους εμβέλεια...!
του ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ, ΣΥΝ, 23/3/00
|
Ο εκσυγχρονισμός είναι βασικά σύγκρουση με τις δυνάμεις του αναχρονισμού και
των κατεστημένων συμφερόντων και επομένως δύσκολη υπόθεση, και πράγματι
χρειάζεται στο πολιτικό επίπεδο η σύγκλιση ευρύτατων δυνάμεων για να
την διεξαγάγουν.
|
Σε
αυτές τις εκλογές η ΝΔ προβάλλει και μονοπωλεί τον «φιλελευθερισμό», το ΠΑΣΟΚ,
κατά περίσταση, τον εκσυγχρονισμό και την «κεντροαριστερά».
Ισχυρίζομαι ότι υπάρχει απόπειρα παραπλάνησης και αποπλάνησης των
πολιτών.
Αν άλλοι θέλουν την ελευθερία μόνο στην αγορά, από την πλευρά της αριστεράς
επιδιώκουμε η ελευθερία του καθενός να κατοχυρώνεται παντού και να σταματάει
μόνο εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Αν άλλοι θέλουν να
αποκρατικοποιήσουν την οικονομία, εμείς θέλουμε να αποκρατικοποιήσουμε την
όποια προσωπική, ιδεολογική, πολιτιστική, θρησκευτική μας επιλογή. Ουσιαστικά
φιλελεύθερη δύναμη είναι η σύγχρονη δημοκρατική αριστερά.
Κάποιοι νομίζουν πως εκσυγχρονισμός είναι απομίμηση των όσων κάνουν οι άλλοι.
Φυσικά, καμιά κοινωνία δεν μπορεί ατιμώρητα να μένει έξω από τα επιτεύγματα και
τις δυνατότητες που δημιουργούν στον κόσμο η τεχνολογία και οι ιδεολογικοί,
κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες. Δεν έχουμε πράγματι το «δικαίωμα» να μην
διαλέγουμε. Έχουμε όμως και πρέπει να κατακτούμε κάθε μέρα το δικαίωμα να
διαλέγουμε και να προσαρμόζουμε δημιουργικά όσα ο νούς και οι αγώνες των
ανθρώπων παράγουν όπου γης, από τους πολιτικούς θεσμούς συμμετοχής και ελέγχου
ως το κοινωνικό κράτος γενικής εφαρμογής, την ποιότητας ζωής στις πόλεις και
στην ύπαιθρο, και την προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
Δεν είναι, επομένως, όλοι οι εκσυγχρονισμοί το ίδιο πράγμα !
Ο εκσυγχρονισμός είναι βασικά σύγκρουση με τις δυνάμεις του αναχρονισμού και
των κατεστημένων συμφερόντων και επομένως δύσκολη υπόθεση, και πράγματι
χρειάζεται στο πολιτικό επίπεδο η σύγκλιση ευρύτατων δυνάμεων για να την
διεξαγάγουν. Η σύγχρονη αριστερά έχει εγγεγραμμένο στα γονίδια της το αίτημα για
μια σύγκλιση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της
οικολογικής εγρήγορσης, της έγνοιας για εκσυγχρονισμό της χώρας. Αυτό είναι πολύ
πιο γόνιμο και ανοιχτό στο μέλλον, πιο χυμώδες και πιο ελκυστικό ως πρόκληση από
μια «κεντροαριστερά» που εξαγγέλλεται χωρίς νεύρο και με στατικές αναφορές
στην πολιτική γεωγραφία της στιγμής.
Με αυτές τις ουσιαστικά φιλελεύθερες, εκσυγχρονιστικές και
συσπειρωτικές αντιλήψεις, πολιτεύθηκε ο ΣΥΝ. Άσκησε κριτική, και ακριβώς γι αυτό
δεν δυσκολεύθηκε να εγκρίνει συγκεκριμένα θετικά βήματα (στην ευρωπαϊκή
πολιτική, ελληνοτουρκικά, Καποδίστριας…). Διατύπωσε προτάσεις που συχνά λοιδωρήθηκαν.
Οι περισσότερες βρίσκονται σήμερα στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης
(Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, 35ωρο, ελληνοτουρκικά, ΚΠΣ, επιλογές
και κακοτεχνίες του…)
Και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο και στο μέλλον. Έτσι ο ΣΥΝ θα
αναγνωρίζεται ως δύναμη χρήσιμη και ίσως και κρίσιμη για το μέλλον της αριστεράς
και της χώρας.
|
