Παρασκευή, 19 Ιουλίου 2024



Εισαγωγή

Επιμέλεια Άρθρων

Κατάλογος Άρθρων
Εκλογές Μάϊος 2023

Εκλογές Ιούλιος 2019

Εκλογές Μάιος 2019

Εκλογές Σεπτέμβριος 2015

Εκλογές Ιανουάριος 2015

Εκλογές Μάιος 2014

Εκλογές Ιούνιος 2012

Εκλογές Μάιος 2012

Εκλογές 2010

Εκλογές 2009

Εκλογές 2007

Εκλογές 2006

Εκλογές 2004

Εκλογές 2002

Εκλογές 2000


Στείλτε το άρθρο σας

Επικοινωνία

 

 

DIGITAL ELECTIONS VERSION

Πολυθρόνα ...Νέας Χιλιετίας

του ΑΝΤΩΝΗ Ν. ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, δημοσιογράφου, 27/3/00

Λίγες ημέρες πριν φτάσουμε στην κάλπη, τα μικρά κόμματα βρίσκονται πίσω από το παραβάν, ενώ τα δύο μεγάλα που στέκονται στο κέντρο της σκηνής δεν έχουν δυστυχώς τίποτα, ή ελάχιστα να καταθέσουν.

Πρόκειται για την πρώτη εκλογική αναμέτρηση που διεξάγεται στη χώρα μας στις απαρχές της νέας χιλιετίας.

Ίσως με αφορμή τη χρονική αυτή στιγμή, οι πιο αισιόδοξοι ή, κατ' άλλους, οι πιο ουτοπιστές, θα ανέμεναν-οραματίζονταν έναν προεκλογικό αγώνα με ουσιαστικό προβληματισμό και με αρχές, δηλαδή διαφορετικό από τους προηγούμενους.

Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει μόνο ένας νικητής (με αυτοδύναμη κυβέρνηση λόγω εκλογικού νόμου) με το αμέσως επόμενο κόμμα να αναζητεί τα "γιατί" της ήττας του.
Όσο για τους υπόλοιπους σχηματισμούς που θα περάσουν την είσοδο του Κοινοβουλίου, μάλλον θα αρκεστούν σε αναλύσεις για τη συρρίκνωση, ή διεύρυνσή τους.
Κατά τ' άλλα, και αν εξαιρεθούν οι αποφάσεις της διακομματικής επιτροπής (σ.σ. αναγκαίες) που αφορούν την προεκλογική εκστρατεία κομμάτων και υποψηφίων, θα σημειώναμε πως η χαραυγή του 2000 δεν επέφερε σημαντικές αλλαγές στη δράση-σκέψη των πολιτικών ενόψει εκλογών.

Εν πάση περιπτώσει, η απάθεια-αδιαφορία του εκλογικού σώματος που καταδεικνύεται είναι αντιστρόφως ανάλογη με την πόλωση στα δύο μεγάλα κόμματα.

Λίγες ημέρες πριν φτάσουμε στην κάλπη, τα μικρά κόμματα βρίσκονται πίσω από το παραβάν, ενώ τα δύο μεγάλα που στέκονται στο κέντρο της σκηνής δεν έχουν - δυστυχώς - τίποτα, ή ελάχιστα, να καταθέσουν.

Έτσι, αν και αυτή η προεκλογική περίοδος ήταν από τις πιο μακροχρόνιες, μετά τη μεταπολίτευση, τα δύο κόμματα εξουσίας σπανιότατα έθιξαν θέματα αιχμής.
Διάλογος δεν έγινε, ούτε τις θέσεις τους μάθαμε για το ασφαλιστικό, την ανεργία, την αναβάθμιση της παιδείας, της δημόσιας υγείας, την κοινωνική αλληλεγγύη, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, η νεολαία...

Παράλληλα, για το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία, η συντήρηση της εξουσίας, ή ο δρόμος προς αυτή περνά μέσα από επικοινωνιακές τακτικές με κύριο άξονα υποσχέσεις και δεσμεύσεις προς τον ψηφοφόρο, με σκοπό τον εγκλωβισμό του σε ψευδοδιλλήματα και με κατάληξη την αρπαγή της ψήφου του.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η κυβέρνηση, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση, ενδιαφέρονται κυρίως για τη νομή της εξουσίας, ενώ η αναζήτηση της οδού για την ουσιαστική ανοδική πορεία αυτού του τόπου λίγο φαίνεται να τους απασχολεί.